در بندر عباس حرفهایم یک تهران دلتنگی دارم
یک همدان دیوانگی با کلماتی سر به هوا وچشمانی سیاه شبیه صدای مرضیه
بله سفر آخر حرفهایم کلماتیند با زجر فراوان که با ساختار
جمله ها کنار نمی آیند
شاید فقط اینجا بندرعباس است وشعر دارد می آید
می آید دیوانگی اش را ببیند برود امشب
نه دیگر نه نه نمی شود گفت که چیزی گفته است
پالس به پالس دور می شویم
نه دیگر صدایی می آید نه این ابن سینا که خوابیده است
در بندرعباس شهید محمدی